De genegenheid 
die jij later wilt
kun je nu
al geven.

Anne-Greet Schuiling is verpleegkundige in de Mozaiek. Een modern verzorgingshuis aan de rand van Zuidlaren. ‘Wist je dat we hier zelfs een galerie, een theater en een restaurant hebben? Ja, ik ben er best trots op dat ik hier mag werken…’

‘Toen ik nog een klein meisje was, lag m’n opa vaak in het ziekenhuis. Hij was nierpatiënt. Het leek me toen al prachtig om mensen zoals mijn opa te verzorgen. Eigenlijk heb ik die droom altijd gevolgd. Tegenwoordig ben ik verpleegkundige voor zestien cliënten en contactverzorgende voor vier cliënten. Dit betekent dat ik voor hen niet alleen het zorgwerk doe, maar ook het regelwerk. Contacten met artsen, familie en apotheek bijvoorbeeld. Je leert cliënten hierdoor nog beter kennen. Je weet wat er bij hen speelt, wat ze nodig hebben, maar ook welk leven ze achter de rug hebben.

            Geen dag is hetzelfde en er gebeurt hier van alles. De belletjes gaan soms af en aan. Voor dit werk moet je daarom niet alleen een mensenmens zijn, maar vooral ook een doorpakker. En deskundigheid; dat is écht essentieel. Want, wat moet je doen wanneer een suikerpatiënt flauwvalt? En hoe ziet het ziekteverloop eruit van die cliënt die hartpatiënt is? Als er iets met hem of haar gebeurt, moet je wel doortastend kunnen handelen.

            De mooiste momenten? Dat is wanneer je de tijd hebt om mensen wat extra aandacht te geven. Na het wassen iemands haar nog even invlechten. Of de nagels even lakken. En vooral de gesprekken en de verhalen die dan loskomen. Over nu, over vroeger, over wat iemand bezighoudt. Wanneer ik iemand daarvan zie genieten, geniet ik net zo hard mee.’