De aandacht 
die jij later wilt
kun je nu
al verzorgen.

Ooit wist ze zeker dat ze kraamverzorgster zou worden. Totdat Miranda Bryan twaalf jaar geleden in aanraking kwam met de ouderzorg: ‘Vanaf het eerste moment was ik hier op mijn plek.’

‘Ik werk als junior wijkverpleegkundige in de wijkzorg. Ik kom vooral bij de mensen thuis. Alleen al die bezoekjes maken m’n werk zo divers. Zo kom ik geregeld bij een vrouw van 90 die nog zelfstandig woont in een klein dorpje. Je kent het wel: krakende vloeren, gehaakte tafelkleedjes, de staartklok die tikt. Zo eigen. Aan de inrichting zie je vaak al wat voor leven iemand heeft gehad. Dan is het mooi dat ik hen kan helpen om zo lang mogelijk op die dierbare plek te blijven wonen.

Ik doe sinds kort een hbo-opleiding tot wijkverpleegkundige. M’n werk verandert hierdoor. Ik ben minder bezig met de fysieke zorg, maar meer met al het regelwerk. Hoe zorgen we dat iemand elke dag op tijd en op een veilige manier z’n medicijnen inneemt? Hoe ondersteunen we een ouder echtpaar waarvan de man door een longontsteking extra zorg nodig heeft? Dat zijn de vragen waarop je een antwoord probeert te vinden.

De belangrijkste eigenschap die je moet hebben? Dat is inlevend vermogen én respect. Oudere mensen hebben zo hun gewoonten. De één is gewend om ’s ochtends een kopje koffie te drinken voordat hij onder de douche gaat. De ander wil perse elke dag een gezichtscrème op. Daar moet je niet van af willen wijken. Geef mensen zoveel mogelijk eigen regie, ook op hoge leeftijd. Dat willen we later toch allemaal?’